Хрыстос

Мяне часта пытаюцца: чаму я даў такой сваёй працы мала прыдатную (згодна з іхным меркаваннем) назву «Хрыстос», калі сам жа я ўсюды давожу, што евангельскі Хрыстос, ператвараўшы ваду ў віно, ажыўляўшы памёршых, ад якіх «ужо смярдзела», і хадзіўшы па вадзе, як па сушы, – з’яўляецца праста, прадуктам уяўлення першых сентыментальных сярэднявечных раманістаў, і што сапраўдным заснавальнікам хрысціянскай рэлігіі быў візантыйскі Вялікі Цар (на напалову грэцкай мове – Васіль Вялікі), верагодна, тоеснны з імператарам Юльянам Філосафам, а не манах, якім яго малююць «Жыцці сьвятых».