Гістарызацыя свядомасці

Lawon Waszko- prozaik, dramaturg, literaturoznawca z niewielkiego miasteczka Mosty na Grodzieńszczyźnie. W książce „Histaryzacja swiadomasci” dokonuje on gruntownej analizy i literatury białoruskiej, i w ogóle białoruskości na początku XX wieku. Zwraca uwagę nie tylko na samą literaturę, ale także na język, jako składnik kultury, który wpływa na tworzenie świadomości i poczucie tożsamości. Żywy język, którym posługuje się autor w tej naukowo- publicystycznej pracy, czyni ją przystępną nawet dla nieprzygotowanego do takiej lektury czytelnika. Ciekawe podejście do języka, do słowotwórstwa, wykorzystanie mowy potocznej, nadaje pracy swoisty koloryt. Żeby to uzmysłowić, warto przytoczyć fragment tekstu, który zachęca do zapoznania się z całością i nie tylko utrzymuje zaciekawienie do końca, ale każe wracać do już przeczytanego. „Tylko wzlot myślą pod niebiosa daje człowiekowi to, co upragnione, ukryte w potajemnych, nie uzmysłowionych dążeniach do indywidualnego odczuwania pustki; właśnie w pustelni, po ucieczce ze zbiorowiska, odczuwasz siebie w pełni, przesiąkasz swoim bytem: wszystko to, co ogólne, nieobjęte – połączone, staje się daleką cząstką duszy”. Przytoczony fragment tekstu został przetłumaczony nieudolnie. Wynika to z omówionych wyżej właściwości języka Lawona Waszko. Tłumaczyć go mogą tylko doskonali znawcy wszelkich niuansów języka białoruskiego i polskiego. To nie tylko kwestie leksykalne, frazeologiczne, słowotwórcze ( neologizmy Waszkowskie), ale także sprawa kolorytu, który autor uzyskuj