Вожык

Пятрок быў чалавек гарачлівы, няўрымслівы. Бывала, калі рамантаваў свой старэнькі камбайн і ў яго нешта не атрымоўвалася, мог чым-небудзь і ў бункер запусціць. Часцей за ўсё пад гарачую руку траплялі гаечныя ключы. Імі Пятрок, у асноўным, і спаганяў сваю злосць. У адзін год ён так «змалаціў» камбайн накідным ключом і малатком, што той больш прастаяў на рамонце, чым працаваў у полі. Пасля гэтага і празвалі Петрака Ключом. Калі ён рамантаваўся — а было гэта даволі часта — механізатары стараліся блізка не падыходзіць.