Мастацтва

Самае простае — у прысуджэнні таго ці іншага прыза або прэміі шукаць нейкую кан’юнктуру моманту. Практыкавацца ў інтэрнэт-досціпе, нават не ўзяўшы ў рукі аніводнай кнігі аб’екта гэтага досціпу. Проста вызначаць, хто аўтар — пісьменнік ці журналіст. Неверагодную моц трэба мець, каб прапусціць праз сябе тыя творы, якія мы ведаем як «У вайны не жаночы твар», «Чарнобыльская малітва», «Цынкавыя хлопчыкі», «Зачараваныя смерцю». Проза нязручная, пры ўсіх уладах гэтыя тэмы няўдзячныя, бо і сама праўда — рэч часам вельмі вострая, бы лязо.