Мая жонка хоча замуж

Выбраўся Паморак з багны, каб ён спрах. Жывучы, гад!.. Спалілі яго потым людзі, што нават костачак не засталося. Але нечысць такая, аказваецца, і ў агні не гарыць. Згарыць – ажыве. Аднак людзі больш не паміраюць ад паморка. Бо збег ён, кажуць, далёка-далёка і жыве як і кожны злыдзень за сінім морам, за далёкімі гарамі недзе паміж небам і зямлёй... бо на неба такіх не пускаюць і на зямлі месца ім няма...