Кніганоша

Так. Відаць, гэта асаблівасць майго характару… Толькі цяпер я пра гэта сказала б не так узнёсла – «са словам», а больш прыземлена, як практык, – «са словамі». Словы як маленькія энергетычныя складнікі, празрыстыя «кубікі» нашай чалавечай культуры мяне па-ранейшаму цікавяць, а ў працэсе назірання, выкарыстання, гульні, зрэдчас і эксперымента – захапляюць! У мяне растуць унукі-дашкольнікі, і падчас блізкага кантактавання з імі я разумею, што вялікі свет адкрываецца мне нанова.