Echa Polesia

Cudna Prypeć o każdej porze roku, dnia i nocy. W dnie pogodne woda je mieniła się przechodząc z niebieskiego koloru w ciemny granat. W dnie zaś burzliwe miała być groźną, ciemną i czarną, lecz zawsze czystą i przezroczystą. Przeciwległy brzeg rzeki był niski, pokryty przepięknymi łąkami z mnóstwem przeróżnego kwiecia oraz pojedynczo rosnącymi na nich pięknymi dębami. Zwłaszcza w porze wiosennej, gdy doliną Prypeci spływały do Dniepru ogromne ilości wody i cały przeciwległy brzeg na kilka kilometrów szerokości był zalany – niezrównanie piękna roztaczała się panorama.