Лідскі Летапісец

Ruiny zamku Gedyminowego w Lidzie przedstawiają się dziś w resztkach murów obwodowych, zakreślających prostokąt na podstawie niewysokiego wzgórza, wznoszącego się nad bagnistą kotliną, mającą łączność z rzeką Lidzinją. Bagno owo, to część fosy, otaczającej niegdyś wzgórze, ściany od dołu aż do góry murowane są z kamieni polnych.Z zewnątrz były w części tynkowane, w części zaś futrowane cegłą czerwoną,'jak to widać na załączonej fotografii. (23KB) Zamek w lidzie fot. ze zbiorów W. Sziikiewicza w Naczy. Grubość ścian, imponujących i dziś jeszcze swoim ogromem, wynosi do 2,5 metra. Przed laty kilkudziesięciu były one o wiele wyższe i świeciły jeszcze resztkami baszt o trzonie kwadratowym, wznoszących się w węgłach północnowschodnim i południowo-zachodnim. Obecnie baszt tych niema ani śladu, a nawet cały południowozachodni węgieł runął, otwierając obszerny wyłom. U góry ściany południowej zachowały się jeszcze strzelnice o konturach łukowatych, w trzech rozmiarach, a niżej widzimy otwory z kawałkami zachowanych gdzieniegdzie belek dębowych, na których wspierały się krużganki. W ścianie wschodniej była brania wjezdna, z której pozostał tylko duży, niekształtny otwór i furta dla pieszych, cała prawie zasypana gruzem. Bramę flankowała baszta, widoczna na fotografii ze strony prawej, ściana ta, jako frontowa, miała piękny ornament z fryzu łukowego, romańskiego, który wykonano z cegły czerwonej, pięknie odbijający od białego tynku. Inne ściany ozdoby tej nic posiadały.