Літаратурная Беларусь

Да ад’езду амбасадара Швецыі ў Беларусі Стэфана Эрыксана культурніцкія беларуска-шведскія дачыненні можна было назваць больш чым шчыльнымі — яны папросту квітнелі, а творчае жыццё пры амбасадзе не меней як віравала: канцэрты, вечарыны, прэзентацыі… Цяпер усе яны па магчымасці перанесеныя па-за межы тэрытарыяльнай Беларусі: Варшава, Беласток, Львоў, Вільня… Закрыты шлях у Сінявокую і для многіх ініцыятараў беларуска-шведскіх праектаў, і нават для саміх творцаў. Але пра іх не забываюцца ў Шведскім Каралеўстве. Напрыканцы снежня мінулага года пісьменнік і перакладчык Дзмітрый Плакс атрымаў прэмію Шведскай Акадэміі за распаўсюд шведскай культуры за мяжой. З гэтай нагоды мы вырашылі пагутарыць з Дзмітрыем — пра прэмію і не толькі. Валерыя Кустава: — Дзіма, як лічыш, зробленае ў беларускім напрамку на культурніцкай дзялянцы за мяжой атрымлівае адпаведны водгук, розгалас на радзіме?