Вожык

Мой начальнік малады, але вельмі жорсткі, як ён кажа, патрабавальны. На кожнай планёрцы, нарадзе, — а гэта два-тры разы на тыдзень, — ён усё патрабуе і патрабуе. «Павысіць, узняць, дабіцца, зэканоміць, даручыць, пракантраляваць…» Якая багатая бюракратычная мова! У гэтым сэнсе мой начальнік вельмі красамоўны. Слухаў бы з замілаваннем, калі б яго красамоўства вылівалася не на мяне. Праўда, і астатнім перападала, але ж заўсёды здаецца, што табе дасталося больш за ўсіх. Пасля гэткіх прачуханак асабіста ў мяне прадукцыйнасць працы адразу зніжалася і ледзь аднаўлялася ў канцы рабочага дня.