Czasopis

Choć czasy mamy niepoetyckie, to poezja ma się całkiem dobrze. Zainteresowanie tą muzą nie słabnie, wciąż powstają nowe wiersze i pojawiają się nowi poeci. Kwitnie też i poezja białoruska, również u nas na Białostocczyźnie. Poziom tych wierszy jest, wiadomo, różny, ale mnie fascynuje nade wszystko wewnętrzna potrzeba ich pisania, wyrażania w ten sposób swych najgłębszych myśli i uczuć. Dlatego spotkania poetyckie, choć niełatwe w odbiorze, wymagające skupienia i nastroju, nigdy mnie nie nudzą. Nietrudno zauważyć, że takich spotkań najwięcej jest jesienią. Bo to najbardziej refleksyjna pora roku, a poezja sama w sobie jest przecież refleksyjna.