Газета па-лунінецкі

Утворчую камандзіроўку мы едзем утрох. Мы - гэта шафёр Уладзя, чырванашчокі здаравяка гадоў трыццаці, я, супрацоўнік «сельскага» аддзела абласной газеты, i Вольга Міхайлаўна, мая каляжанка. Пачалося з таго, што на чарговай лятучцы рэдактар прапанаваў Вользе - яна у нас прызнаны спецыяліст па нарысу - зрабіць для трэцяй паласы публікацыю пра аў-тарытэтнага вясковага старасту, падтрымаць вартае ўвагі пачынанне «знізу». У рэдакцыйнай пошце патрэбнага ма-тэрыялу не знайшлося. I тут я ўспомніў, што за якую сотню кіламетраў, на маёй малой радзіме, жыве цікавы ча-лавек, вясковы стараста Лізавета Рыгораўна Ярашэвіч, па-мясцоваму - Ахмістрыня. Выйшла так, што я напрасіўся у паездку «другім нумарам».