Палескія сны

Любоў да Радзімы i маці, свайго радзіннага куточка. роднай мовы — глыбокае, вялікае, светлае пачуццё. Яно натхняе кожнага паэта, выклікае жаданне паэтычным словам выказаць шчырую ўдзячнасць тым. хто цябе нарадзіў, узгадаваў, чые неабсяжныя прасторы вабяць сваёй непаўторнай прыгажосцю, чаруюць позірк i творча акрыляюць сэрца. У гэтых вершах шмат непадробнага суму, аднак гэта не просты сум, a глыбокі роздум палешука, духоўны ратунак. каб не згарэла душа i не знікла вера ў адраджэнне роднага краю.