Царкоўнае Слова

С вятыя Антоній, Іаан і Яўстафій праславіліся ў Вільні пры вялікім князі Альгердзе (12961377). Вільня ў тыя часы была сталіцай Вялікага княства Літоўскага, якое аб'яднала землі сучаснай Беларусі і Літвы. Святло веры Хрыстовай прасвяціла нашых продкаў ужо ў Х стагоддзі, але язычніцтва яшчэ ўсяляк імкнулася захаваць свае пазіцыі. Князь Альгерд быў цярпімым да хрысціянаў, але адначасова ўлічваў, што язычнікі ў Вільні яшчэ дастаткова моцныя і ад іх у значнай ступені залежыць трываласць яго вялікакняжага прастолу. Да Святога Хрышчэння браты Антоній, Іаан і Яўстафій насілі імёны Кумец, Круглец і Няжыла і адносіліся да ліку знатных людзей горада, служылі пры двары князя. Як і частка тагачаснага віленскага насельніцтва, былі язычнікамі-вогнепаклоннікамі. Калі Кумец і Няжыла пачулі ад святара Нестара (духаўніка віцебскай княгіні Марыі, жонкі Альгерда) слова пра Хрыста, адчулі сэрцам і зразумелі сапраўдную ісціну і ўсёй душой запаліліся любоўю да новай веры. Яны не хавалі сваіх перакананняў і адкрыта вызнавалі Хрыста.