Полымя, 4 (978) 2011

Полымя

Літаратурна-мастацкі і грамадска-палітычны часопіс

4 (978) 2011

Месца выхаду: Мінск

Дата выхаду: 2011-04

Рэдактар: Мятліцкі Мікола

Выдавец: Літаратура і Мастацтва

Copyright © 2011 by Полымя

Кнігазбор: KAMUNIKAT — гэты сайт (электронны варыянт)

Дадатковая даведка: крыніца: http://lim.by/

Калі вочы Таго ўсемагутнага, які жыў наверсе, заплюшчваліся, усё ўнізе — і зялёныя кусты, і вершаліны высокіх дрэў, і гнуткія травы, і нават белы вытаптаны нагамі пясок на стаянцы — усё станавілася мокрым ад цяжкой расы. Угары святлела. Толькі рог Месяца свяціў гэтак жа, як і ноччу — белым халаднаватым святлом. Неба ў тым баку, дзе кожны дзень паяўляўся памочнік Таго ўсемагутнага, які ўсю ноч азіраў міготкімі вачыма свае ўладанні, святлела і ружавела, — і рэдкія шэрыя слаістыя аблачыны, і чысты бясконцы блакіт. І чым болей ружавела неба, тым больш гусцеў туман, — хвалямі ўкрываў нізіны і пагоркі, агортваў кусты, слаіўся між сосен і елак і белай сцяною падымаўся над ціхай соннай Пры.

Каталёг: Kamunikat.org

Пэрыёдыка: Полымя

Глядзець/ спампаваць гэты разьдзел/ артыкул... Увесь нумар у адным файле

Зьмест

Музей «Трагедыя Чарнобыля»

ГАЛЬПЯРОВІЧ Навум, Шляхі і вяртанні. Апавяданні

ГАРДЗЕЙ Віктар, Адкуль Бярэсце. Адкуль Кажан-Гарадок. Адкуль Мілавіды. Адкуль рэчка Лань. Хамяк. Вершы

ГІГЕВІЧ Васіль, Страчанае шчасце. Аповесць

ЗАГУРСКАЯ Галіна, ***Адусюль прылятаем мы ў родны свой кут. За далеччу гадоў… Песня не змоўкла… Доля. ***Жыве душа мая на строме… З небам сам-насам. Вечаровы супакой. ***Напомніў дождж асенніх метэораў. Вершы

КЕНЬКА Міхась, Майстэрства, што звязвае народы

КРУЧЭНКА Тамара, «Хойнікшчыны спеўная душа»

МАКСІМОВІЧ Валерый, Традыцыя ў жыцці асобы і грамадства

МІЦКЕВІЧ Наталля, Доўгая дарога. Працяг

МЯТЛІЦКІ Мікола, ***О, як вясна дажджом атрутным секла… ***Праз столькі год і я наведаў Вусце… Мазыр. ***За Глінішчам урочышча Сакава… ***Няхай мяне перажыве… ***Гоні часу, шыры свету… ***Мірготныя агні Ўладзівастока… ***Над магілай Расула Гамзатава… ***Дума расінкаю дрыжыць… ***Мой лёткі век!.. ***Што помню я з мінулага?.. ***Твае — пагоркі, і палі… Паэт. Чарнобыль. Вершы.

НАФРАНОВІЧ Аркадзь, ***Шчыруе сейбіт днём вясновым… ***Ці не напомніць вам, мае сябры… Асабісты рахунак. ***Зноў Месяц выплыў з-за аблок… Родная мова. ***У радасці жывём ці ў скрусе… Вершы.

ПРОХАР Маргарыта, Эсхаталагічныя матывы Чарнобыля ў творчасці Івана Шамякіна

РУДКОЎСКАЯ Ірына, І памяць, і радасць, і боль…

РЫБІК Ніна, Чарнобыльскі вецер

ТУЛУПАВА Анэля, Калі прачнецца чарапаха. Апавяданне

ХАБ’ЯНАВІЧ-ДЖУРАВІЧ Ліляна, Параскева: крыж у пустыні. Раман. Пераклад з сербскай Івана Чароты

ХВАЛЬ Ала, Сучаснасць у кантэксце вечнасці

ЦЯЎЛОЎСКІ Андрэй, У пошуках слова

ШАШКОВА Любоў, Васілёўка. Веснавыя матывы. ***Што ты лятаеш, дурная варона… ***А ціш напята, як струна… Ельнік. ***Светла ў сасновым бары, як у храме… Спас. ***Расце дрэва… ***Якая елка… Начлег. Алёнін рай, ці Размова з фінінспектарам пра карысць патэнтаў на індывідуальную працоўную дзейнасць. Вершы. Пераклад з рускай Казіміра Камейшы.