Сад нявіннасці

Вядомую аўтарку найнерш хвалюе біблейскае панярэджанне: Бог пасе коней апакаліпсіса па дзікай траве. «Сад нявіннасці» — кніга прозы аб складанейшым свеце так званага простага вяскоўца, у якім патрывожаны дух земляроба, парушана генетычная сувязь з маткай-зямлёй; гэта нераўнадушнае слова аб звярах і дрэвах, а ўвогуле — аб прыродзе (чалавечы асяродак). Усё надаецца ад асобы, якая ў жыцці быццам і не была ніколі абражаная, бо пераадолела абразу. Няма нічога на свеце лішняга, нічога непатрэбнага, як кажа адна з вясковых жанчын у апавяданні, гаму гармонію ўсяго жывогатрэба пільна аберагаць, падтрымліваць, сгвараючы тое адзінае, што выратуе і зямлю, і жывую душу. Апавяданні Марыі Вайцяшонак друкаваліся ў шготыднёвіку «Літаратура і масгацгва», часопісах «Полымя», «Беларусь» і «Крыніца».