Літаратурная Беларусь

Генацыд нацыі пачынаецца з вынішчэння мовы. Само слова «генацыд» для беларусаў гучыць даволі вузка, для беларусаў больш падыходзіць шырокае паняцце: акупацыя, якая для нас пачалася з разгрому паўстання Тадэвуша Касцюшкі (1794 год) і падзелу Рэчы Паспалітай. Беларусь (тады Літва, Вялікае Княства Літоўскае, Рускае і Жамойцкае) паступова пасля паўстанняў (1830, 1863 гады) трапляе пад уладу Расейскай імперыі. А беларуская мова — у пятлю Мураўёвыхвешальнікаў. Пачалася барацьба за «душу» нашага народа. Асноўныя «баталіі» выбухнулі ў навучальных установах. І былі перакананыя: «то, что не сделал русский штык, доделает русский язык». І застукалі дырэктывы: «Распаўсюдзіць паміж сельскім беларускім насельніцтвам у як мага большай колькасці расійскія лемантары, малітоўнікі і выдадзенае Біблейскім таварыствам Евангелле»…А з траўня 1863 года, калі на пасаду віленскага генералгубернатара быў прызначаны Мураўёў, і ці не да сённяшняга часу распачалася вайна пад назвай татальная асіміляцыя.