Białostocczyzna

Bezpośrednio po przyłączeniu Podlasia do Korony w 1569 r. ponad 3/4 istniejących tu osad stanowiło własność szlachecką. Większość z nich należała do drobnej i średniej szlachty.Niewiele było natomiast dużych włości prywatnych. Do największych tutejszych właścicieli ziemskich należeli wówczas Kiszkowie, Kosińscy, Radziwiłłowie i Sapiehowie. Dwie pierwsze rodziny nie długo utrzymały swoje znaczenie. W przeciwieństwie do ich majątków, które przeszły w obce ręce, orlańska włość Radziwiłłów i boćkowska Sapiehów nie zmieniły właścicieli przez następne dziesięciolecia. Stanowiły one kompleksy ziemskie o długoletniej tradycji. Oba leżały w powiecie brańskim ziemi bielskiej. Nie były to jedyne podlaskie majątki obu rodzin, które posiadały znaczne dobra również w sąsiedniej ziemi drohickiej. Tak było, zarówno w drugiej połowie XVI w., jak i kilkadziesiąt lat później, chociaż skład dóbr i sposób ich wewnętrznej organizacji zmieniały się dość często. Bar­dziej znaczące i trwałe zmiany przyniosła jednak dopiero połowa XVII w. (A. Łaszuk, Włość dubieńska - historia jednej dzierżawy, fragment)