Orzeł i Pogoń

„Pogoń — herb W. Księstwa Litewskiego, wyobrażający w polu czerwonym pod czapką, czyli mitrą książęcą, jeźdźca zbrojnego w hełmie, z mieczem w prawej ręce, do cięcia podniesionym, a w lewej z tarczą, na której krzyż podwójny złoty. Koń pod nim biały, rozpędzony, okryty czaprakiem czerwonym, długim prawie do samych kopyt, z potrójną złotą frędzlą. Najdawniejszy rysunek tego herbu mamy z 1366 r. na pieczątce, znajdującej się na traktacie między Olgierdem i Kiejstutem z jednej, a Kazimierzem Wielkim z drugiej strony [...]. Jagiełło, zostawszy królem polskim, stworzył wspólny herb państwowy, z orła i pogoni złożony" — pisał w 1903 r. Zygmunt Gloger w IV tomie swojej Encyldopedii staropolskiej.