Цемра зямлю ахінае

Jerzy Andrzejewski, Ciemności kryją ziemię Wasil Siomucha : Od tłumacza Chyba w 1958 roku, gdy byłem studentem i może o wiele mądrzejszy niż dzisiaj, miałem szczęście zarobić na wakacjach „ na linii turystyki młodzieżowej”. Opiekowałem się grupą warszawskich studentów i aspirantów na szlaku wycieczki: Brześć- Moskwa- Morze Czarne. Dziesięć dni niezapomnianych wrażeń: rozmów, spotkań, dyskusji, kaukaskiej przyrody, morza. Do szpiku kości byłem radziecki, a młodzi rówieśnicy – Polacy i dlatego trudni do zrozumienia. Wśród studentów była grupa ( trzy- cztery osoby), która trzymała się oddzielnie, nie włączała się do dyskusji, prowadziła rozmowy tylko we własnym gronie. „To nasze przyszłe kino”, powiedziano mi. „To jest ten, to – ten, a to – Krzysztof Zanussi”. Teraz śmiało potwierdzam: O, tak, to Kino! A wtedy nawet nie porozmawialiśmy jak należy, zapoznaliśmy się tylko. Krzysztof poprosił mnie, żebym przyjął od niego książkę, którą mi przyśle po powrocie do Warszawy. Wymieniliśmy kilka listów. Książkę otrzymałem.