Уладзіслаў Гаранскі з маленства не любіў пчол, дужа баяўся іх: яму было пяць гадоў, калі ўджаліла крылатая кузюрка, ды ў такое далікатнае месца – пад вока. Распух увесь твар, замест вока ўтварылася барвова-фіялетавая шчыліна. Праўда, праз пару дзён усё сышло, тварык з рабаціністым носам і васільковымі вачыма зноў свяціўся дзіцячай усмешкаю. Але страх застаўся – памяць цела цвёрда зафіксавала тое балючае здарэнне. А вось мядок малы Уладз... Więcej »

Сярод начы раптам пачулася мелодыя, якая разбудзіла Агату, але спрасоння не магла яна даўмецца, што гэта за музыка. А потым пачуўся выразны піск, які метадычна паўтараўся. Цяпер яна ўсё зразумела: мабільнік патрабуе зарадкі. “От дурная баба. Чаму я ўвечары не паставіла яго на падзарадку? І Ганну пабудзіла”,– паўшчувала сябе Агата. (фрагмент) Więcej »